تکنیک کهنه کاری سفال

تکنیک کهنه کاری سفال ( کهنه کردن کار سفالی )

تعریف :

منظور از کهنه کاری روی سطوح سفالی این است که کارهای سفالی نو و تازه پخت را می توان به روش های مختلف، حالتی از کهنگی بخشید که کاربرد آن بیشتر در صنایع و دست ساخته هایی است که فرم سنتی دارند.

:مواد لازم

موم، پودر بچه، دستمال (جیر یا نایلونی )، مقداری دوده، شمع، پودر سنگ، سیمان سیاه، واکس مشکی یا قهوه ای یا واکس ماشین، رنگ اکرولیک آبی کپکی یا سبز

نحوه اجرا :

الف : روش اول

در ابتدای کار، مقداری موم مایع را به سطح سفال کشیده و آن را به وسیله موم می پوشانیم. پس از گذشت 24 ساعت، با استفاده از پودر بچه و به وسیله دستمال، سطح کار را صیقلی نموده و صاف می کنیم.

ب : روش دوم

مانند روش اول ابتدا سطح کار را با موم می پوشانیم و پس از 24 ساعت، دستمالی را به مقداری دوده آغشته نموده و به سطح کار می مالیم و پس از مدتی ( چند ساعت کافی است) با دستمال، سطح اثر را صیقل می دهیم.

ج : روش سوم

در این روش نیز ابتدا از موم مایع استفاده نموده و سطح کار را با موم می پوشانیم. پس از خشک شدن کامل کار، شمعی را روشن نموده و سطح کار را روی دوده حاصل از سوخت شمع حرکت می دهیم که تنوع حرکات و میزان دوده گیری کار، بستگی به خودمان دارد. در نهایت بعد از مدتی ( چند ساعت کافی است ) به وسیله دستمال، دوده های اضافی کار را حذف نموده و آن را صیقل می دهیم.

د : روش چهارم

پس از موم اندود کردن اثر مانند روش های پیشین و پس از گذشت حدوداً دو ساعت، مقداری پودر سنگ و سیمان سیاه را مخلوط نموده و به سطح اثر می کشیم و در نهایت اینکه پس از خشک شدن کامل کار، به وسیله آن را صیقل می دهیم.

ه : روش پنجم

مقداری واکس مشکی یا قهوه ای کفش و یا واکس ماشین را به سطح اثر کشیده، آن را با واکس کاملاً می پوشانیم. بلافاصله کار خود را با آب شسته و پس از خشک شدن، از رنگ رقیق شده آبی کپکی یا سبز اکرولیک استفاده کرده و برخی از سطوح کار را به دلخواه رنگ آمیزی می کنیم. در پایان بعد از خشک شدن، آن را صیقل می دهیم

نقاسی روی سفال

دکوپاژ دستمال روی سفال

پتینه سفال

نمونه کار های پتینه روی سفال

پتینه روی سفال

یکى از رایجترین کاربردهاى تکنیکهاى پتینه کاربرروی سفال است .
به نوعى مى توان گفت: پتینه برروى سفال شامل کلیه تکنیکهاى پتینه مى شود .

از قدیم الایام نقاشِ برروی سفال بسیار رایج بوده حتى اگر به گذشته برگردیم می بینیم که این تاریخ این نوع هنر خصوصا درایران باستان برمى گردد به حدود 3500 سال پیش درست از همان زمانی که هنر سفالگرى آغاز شد .وباید گفت هنر درخدمت زندگی بشر بوده حتی هنر تزئینی .
وبشر از همان ابتدا به هنرهای تزئینی به عنوان بخشی از زندگی اش علاقه مند بوده .

یکی از تکنیکهای رایج درسفالگری استفاده از نقشمایه روی ظروف سفالی است که از دیرباز مورد توجه بشر بوده .
وباید توضیح بدهم که تمامی نقشمایه های روی سفالها برگرفتهاز زندگی روزمره انسانهای آن عصر بوده ویا به نوعی حالت روایتگری داشته از اتفاقات آن دوران .

نقشمایه روی سفال به نمایش می گذاشته شیوه زندگی آنها نوع بزمشان نحوه عزا داریشان وحتی نوع کشت و زرع آنهارا.

باید گفت که از تکرا این نقوش می توان به نقشهای دیگری رسید ویا از ترسیم قرینه ای آنها حتی برای تکنیکهای مختلف قابل استفاده هستند .
نمی خواهم دراین بخش صرفا بپردازم به معنی ومفهوم نقشمایه چراکه پرداختن به این مبحث که پیشینه وسیعی درتاریخ هنر ماایرانیان دارد دریک صفحه چهار خطی نمی گنجد مضاف براینکه من در آن حدی نیستم که بخواهم راجع به آن بحث وبررسی کنم .

هنر نقاشی برروی سفال به جز ایران در تمدنهای مختلف از جمله یونان باستان – روم باستان تمدنهای بین النهرین – سومر – بابل وتمدنهای دیگر ( کلیه تمدنهای آسیا واروپا ) بسیار رایج بوده وبه مرور که سرامیک وچینی آمدند استفاده از این نقوش برروی آنها هم رواج یافت .

شما می توانید از هنرهای مدرن هم برای کار برروی سفال استفاده کنید .

حتی می توانید هنر سرامیک راروی سفال به کاربرید ویا از تکنیک دکوپاژ استفاده نمائیدو یا اینکه مجسمه های زیبا روی آن وصل نمائید ویا بااستفاده از دوغ آبهای مختلف روی سفالتان ایجاد بافت نمایید .
ویا از مدیوم های مختلف استفاده نمائید برای ایجاد تکنیکهای بسیار زیبا .

و .....